اثر شوری و نیتروژن بر توزیع عناصر غذایی، اسید سیتریک و ویتامین c در گوجه فرنگی

Authors

مریم زاهدی فر

m. zahedifar عبدالمجید رونقی

a. m. ronaghi سید علی اکبر موسوی

s. a. a. moosavi صدیقه صفرزاده شیرازی

s. safarzadeh shirazi

abstract

این مطالعه به منظور بررسی اثر شوری و نیتروژن و هم چنین برهمکنش آنها بر عملکرد، غلظت ویتامین c و اسید سیتریک و توزیع عناصر غذایی در اندام های مختلف گوجه فرنگی در محیط آبکشت انجام شد. بذرهای گوجه فرنگی در گلدان های یونولیتی دارای کوکوپیت مرطوب جوانه زدند و سپس دانهال ها به تانک های پلاستیکی حاوی 5 لیتر محلول غذایی منتقل شدند. تیمارها شامل سه سطح شوری (صفر، 30 و 60 میلی مولار به صورت nacl و cacl2 ) و سه سطح نیتروژن (صفر، 5/1 و 3 درصد به صورت nh4cl و nh4h2po4 به نسبت 2:1 وزنی) بودند. نتایج نشان داد که افزودن نیتروژن، وزن تر و خشک میوه را افزایش داد ولی شوری مقدار آنها را کم کرد. هم چنین شوری اثر معنی داری بر مقدار ویتامین c نداشت. شوری 60 میلی مولار، مقدار اسید سیتریک را در مقایسه با شاهد به طور معنی داری افزایش داد. نتایج نشان داد که توزیع عناصر غذایی در بخش های مختلف گیاه متفاوت بود. شوری جذب عناصر آهن و منگنز ریشه را افزایش داد ولی بر جذب سایر عناصر تأثیر معنی داری نداشت. افزایش غلظت نیتروژن در شرایط شور سبب کاهش تأثیر منفی شوری بر جذب عناصر کم مصرف شد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثر شوری و نیتروژن بر توزیع عناصر غذایی، اسید سیتریک و ویتامین C در گوجه‌فرنگی

The effect of salinity and nitrogen on yield, vitamin C, citric acid and nutrient distribution of tomato in hydroponics culture was investigated. Tomato seeds were first let germinate in yonolit pots with wet coco peat and then their seedlings were transferred to plastic tanks containing 5 liters nutrient solution. Treatments were three levels of salinity (0, 30 and 60 mM as NaCl and CaCl2) and...

full text

اثر مایه‌کوبی برخی جدایه‌های سودوموناس بر رشد و جذب عناصر غذایی گوجه فرنگی در شرایط مزرعه

شناسایی باکتریهای محرک رشد گیاه و بکارگیری آنها یکی از گام‌های اساسی در کشاورزی پایدار است. بر این اساس در این آزمایش برخی از جدایه‌های متعلق به جنس سودوموناس که به تازگی جداسازی و شناسایی شده‌اند برای اولین بار در شرایط مزرعه در کشت گیاه گوجه‌فرنگی مورد استفاده قرار گرفتند. آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 5 تیمار و 3 تکرار به اجرا درآمد. در این آزمایش نشاءهای گوجه فرنگی رقم super ch...

full text

تأثیر سطوح شوری و نیتروژن بر رشد، عملکرد و جذب عناصر غذایی گوجه فرنگی تحت شرایط آبکشت

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر سطوح شوری و نیتروژن بر رشد و عملکرد گوجه فرنگی و غلظت و جذب برخی عناصر غذایی در اندام های مختلف گیاه در محیط آبکشت انجام شد. نیتروژن در سطوح 0، 5/1 و 3 درصد از منبع کلرید و فسفات آمونیوم (نسبت وزنی 1:1) و شوری در سطوح 0، 30 و 60 میلی مولار از کلرید سدیم و کلسیم (نسبت وزنی 2:1) اضافه شد. آزمایش به صورت طرح کامل تصادفی در شرایط گلخانه انجام شد. نتایج نشان داد که با ...

full text

تأثیر نیتروژن و بور بر رشد، عملکرد و غلظت برخی عناصر غذایی گوجه فرنگی

به منظور مطالعه اثر نیتروژن و بور بر وزن خشک اندام هوایی و ریشه و غلظت عناصر غذایی برگ گوجه فرنگی در محیط کشت آبکشت، آزمایشی با 16 تیمار و در سه تکرار به صورت فاکتوریل با طرح پایه کامل تصادفی در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان، در سال 1386 به اجرا در آمد. در این آزمایش بذر گوجه فرنگی رقم rio grande ug انتخاب گردید و اثر مستقل و متقابل چهار سطح نیتروژن (100، 200، 300 و 400 میلی گرم در لیتر)...

full text

اثر شوری و نیتروژن بر کیفیت میوه و غلظت عناصر کم مصرف گوجه فرنگی در کشت هیدروپونیک

شوری نقش مهمی در کاهش رشد گوجه فرنگی، به ویژه در نواحی خشک و نیمه خشک، دارد. امکان دارد کاربرد نیتروژن با افزایش رشد گوجه فرنگی، سبب افزایش تحمل گیاه به تنش شوری شود. به منظور بررسی اثر برهمکنش شوری و نیتروژن بر رشد، کیفیت میوه و غلظت عناصر کم مصرف در گیاه گوجه فرنگی، آزمایشی در محیط آبکشت شامل سه سطح شوری (صفر، 30 و 60 میلی مولار) و سه سطح نیتروژن ( صفر، 5/1 و 3 میلی مولار) در قالب طرح کامل تص...

full text

اثر کودهای زیستی و آلی بر غلظت عناصر غذایی و برخی شاخص های رشدی گوجه فرنگی

به­منظور بررسی تأثیر باکتری­های محرک رشد گیاه و کمپوست مصرف شده قارچ خوراکی بر رشد و عملکرد گوجه­فرنگی رقم ارگون (lycopersicon esculentum l.)، آزمایشی گلخانه­ای به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: تلقیح بذور گوجه فرنگی با سوسپانسیون باکتری­های محرک رشد جنس سودوموناس (گونه فلورسنس و پوتیدا سویه 168 و 41) و آزوسپریلیوم (گونه لیپوفروم، sp و هالو...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
علوم و فنون کشت های گلخانه ای

جلد ۱، شماره ۳، صفحات ۲۳-۳۰

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023